«اِنَّ الاِنسانَ لَفی خُسر» «بدرستیکه انسان همواره در زیانکاری است»

 (قرآن کریم)

 از آغاز خلقت و استقرار آدمی بر روی کرۀ زمین خاکی تا به امروز همواره بشر گرفتار بیماری، ترس، مرگ و تباهی و رنج و جنگ و گرفتاری و اختلال و آسیب های محیطی و اجتماعی بوده و هست.

 تهدیدات طبیعی و محیطی و بیماریها همواره انسان ها را تهدید می کرده و می کند. و فقط این مشکل تهدیدات است که تغییر پیدا کرده است.

 اگر در میلیونها سال پیش انسانهای غارنشین از ترس حیوانات درنده به بالای درخت ها و غارها پناه می بردند. امروزه بشر از ترس بمب های شیمیایی به زیرزمین ها و کانال های غیرقابل نفوذ پناه می برد.

 اگر در گذشته از خطر زلزله و سیل و طوفان و سرما در غارها و پوست حیوانات و شکاف کوه ها پناه می برده است.

 امروزه از وسایلی نظیر خانه های ضدزلزله و لباس های ضد سرما و دستگاه های پیش بینی کننده طوفان و … پناه می برد.

 و اگر در گذشته از ترس بیمار و مرگ به دعا و سحر و جادو پناه می برد امروزه به واکسن و شناخت ویروس ها و مبارزه با آنها اهتمام می کند.

 امّا زندگی انسانها در دنیای امروزی فقط ترس از زلزله و طوفان و بیماری و مرگ معنی پیدا کند. امروزه جهان و زندگی آدمی آنچنان پیچیده و متنوع شده که حتّی از شادیهای گذشته و سنّت های حسنه دیرین و مواهب گذشته که امروزه به صورت ازدواج و غذا و فرزند و علم و دانشمند و فنون و غیره تجلّی پیدا کرده است نیز می ترسد.

–      امروزه جوانان از ازدواج می ترسند ؛

–       امروزه انسانها از علم می ترسند ؛

–       امروزه از دانش و انفجار اطلاعات هراسان هستند ؛

–       امروزه از افزایش غذا نگران هستند ؛

هرگونه نامتعادلی در زندگی انسان امروزی باعث ترس و تنش و استرس او شده است.