بدون شک با ارزش­ترین و اساسی­ترین ویژگی موجودات، سلامتی یا سالم بودن آنهاست. تمامی موجودات اعم از جاندار و غیر جاندار تنها درصورت سالم بودن می­توانند کارایی­هایی که بنابر ویژگی­های موجودیتشان برایشان تعریف شده را بطور کامل بروز دهند و مسلما در صورت به مخاطره افتادن وضعیت سلامتشان، به همان نسبت از کارایی آنها کاسته می­شود. با کمی تعمق در ویژگی­های ساختاری و عملکردی ساده­­ترین موجودات تا پیچیده­ترین آنها، می­توان دریافت که بارزترین ویژگی مشترک، همانا هماهنگی و نظم است. بنابراین هرگونه عاملی که باعث آسیب به ساختار و عملکرد یک مجموعه ملکولی یا سلولی-  ملکولی منظم و هماهنگ شود، می­تواند بسیار حائز اهمیت باشد.

امروزه بدلیل زحمات و تحقیقات فراوانی که توسط دانشمندان علوم
روان­شناسی، عصب شناسی و زیست شناسی سلولی-  ملکولی صورت گرفته است، نقش ملکولی بیوشیمیایی در بدن که مسوول انجام یک یا چند وظیفه حیاتی بوده و تحت تاثیر سیستم عصبی هستند، بیش از پیش محسوس گشته است. مقدار و میزان این واسطه­های بیوشیمیایی در خون بسیار حائز اهمیت بوده و در صورت کاهش یا افزایش معنی دار هر یک از آنها، باید منتظر بروز عواقب و علل مربوط به تغییرات آنها در بدن بود.

با توجه به شیوه زندگی افراد در این روزگار، ضرورت تأمل و تحقیق در باب ظرائف سالم بودن و مهم­تر از آن سالم زیستن بویژه در کشورهای در حال توسعه و فقیر، بسیار احساس می­شود. بطور کلی عوامل متعددی می­توانند مخل سلامتی شوند و در مبحث مذکور دخیل باشند، اما در میان آنها عواملی وجود دارند که شاید در ظاهر قابل توجه نباشند و سهل انگاشته شوند ولی با مرور زمان آثار جبران ناپذیری که می­توانند برگشت ناپذیر هم باشند، هویدا می­گردد. از  جمله این موارد می­توان به فشارهای عصبی و اضطراب اشاره کرد که به دلیل فعالیت مداوم و نامتناسب اعصاب، منجر به آزاد سازی واسطه­های بیوشیمیایی خاص خود در بدن شده و بر حسب نوع، شدت یا زمان اینگونه فشارها، آثار نامطلوب آنها برروز پیدا می­کند.